اعتراض مسالمت آمیز!

يكشنبه, ۲۱ مهر ۱۳۸۷، ۰۲:۲۱ ب.ظ

تا دری به تخته می خوره اعتصاب می کنیم.

تا یه خورده حق و حقوقمون کم میشه واسه خودمون استراحت مطلق تجویز می کنیم.

تا خواسته های به حق و یا ناحقمون برآورده نمی شه راهپیمایی و تظاهرات راه میندازیم.

تا می گن بالای چشمت ابروست قهر می کنیم و دل به تنهایی خوش می کنیم.

...

خلاصه اینکه کافیه دیگران اون چیزی رو که ما می خوایم انجام ندن چه کارها که نمی کنیم.

اما کی می خوایم مقابل خودمون بایستیم؟!

بیاید یه بار به خودمون اعتراض کنیم. در اعتراض به خودمون راهپیمایی و تظاهرات ره بندازیم و اعتصاب کنیم...

۰ ۰
۸۷/۰۷/۲۱

میثم فکری

۲۳ مهر ۸۷ ، ۲۱:۱۴

زهره.م

سلام

به گروه "سلام" سلام میکنید؟

اگه آره، یه سر به وبلاگ من بزنید.

شب وروزتون پر از خدا
یاعلی

۲۳ مهر ۸۷ ، ۲۱:۱۷

سلام مجدد

اعتصاب........................

یاد اولای اردیبهشت شهر خودم افتادم

چه اوضاعی بود........

خدا بیامرزه اون یه نفر رو که نفهمیدیم" بای ذنب قتلت؟؟؟؟"

به کدامین گناه........؟؟؟؟

ولی اره
ما باید به خودمونم اعتراض کنیم.........یه کم بد شدیم...

شب وروزتون پر از خدا
یاعلی

۲۴ مهر ۸۷ ، ۰۰:۴۱

یکی

شمام دلتون خوشه هاااا.....ما جوونا اگه اعتصاب کنیم به نفع جیبشونه اگه استراحت مطلق کنیم به نفعه اعصابشونه اگه تظاهرات کنیم به نفعه منافع شونه تو این دوره زمونه ی بی عدالتی مگه راحیم به جز تنهایی میمونه...به خودمون اعتراض کنیم تا با محکوم کردنه خودمون بیشتر بریم تو لاکه تنهاییمون؟؟؟؟؟؟؟؟؟

۲۴ مهر ۸۷ ، ۰۱:۵۶

سمیه

سلام خب اعتصاب کردیم ولی بازم همونیم که هستیم هنوز زود عصبانی می شیم و تا کسی جلومون می ایسته سرمونو می گیریم بالا رو به اسمون می گیم ای خدا مگه من چی خواستم می گیم عجب بد شانسم .... می گیم اه لعنت به این شانس بد

شاد باشید

۲۴ مهر ۸۷ ، ۲۲:۴۲

شهاب

اعتصاب!!!!
آقا سردبیر عزیز ماها سالهاست که اعتصاب کردیم
روزها از پی هم می گذرند
و در گذر ثانیه ها
آنچه مانده تنها امیدی است به لحظه ی دیدار
و من مهیای آن لحظه در یک قرار شبانه
یک ذکر دسته جمعی
آقا سردبیر خیلی دلم گرفته
خیلی

۲۵ مهر ۸۷ ، ۱۴:۵۷

عارفه

چی ازت کم نمیشه اگر 1 بار هم بیای بلاگم,
بعد از این همه خواهش...
بهتره 1 بار به خودت اعتراض کنی, ما هارو جمع نبند...

۲۵ مهر ۸۷ ، ۲۰:۵۶

قاسم

اعتراض رو هستم .... به شرطی که بخاطر اعتصابات داخلی نیان بهمون گیر بدن که کی به تو اجازه داده بر علیه رفتار خودت که ما بهش عادت کرده بودیم اعتراض کنی!
داش میثم ..... به قول زرویی نصر ابادی ... اوضاع اونقدر درامه ..که ایدز پیش دردامون زکامه....!
من به این اعتراض و اعتصاب تو میپیوندم.

۲۷ مهر ۸۷ ، ۱۷:۱۴

مرجان

چند روز پیش بعد از دیدن گزارش بیست و سی از کنکوری ها با تمام وجودم از سیستم صدا و سیمای ایران ابراز تنفر کردم!حالم از همه آدمای رذلی که به خاطر حفظ جایگاه،یه وجود،یه جوون و زیر سوال می برند و بهش تهمت دروغ می بندند به هم خورد!دلم به این خوشه که خداییم هست!اما این روزا از خودم می پرسم واقعا" هست؟اگه هست چرا اینطوری؟نمی دونم چرا اینا رو اینجا نوشتم!شاید چون یه روزی رادیوی شما که حالا به "دروغ" اسم جوان روشه یه جایی بود برای گفتن حرفایی از این دست!اما اونم به لطف همین سیستم نکبتی فنا شد.
از این که تو ایران زندگی می کنم احساس خفت می کنم.از آدمای دو رو و آشغال این خاک بدم میاد!
کاش می شد زودتر رفت!

۲۹ مهر ۸۷ ، ۱۹:۳۹

پیام

البته اعتصاب وجودی لازمه همونطور که وقتی اعتصاب هنگام بر آورده نشدن حقوق شخصی لازمه همیشه ما نباید اعتصاب کنیم از همین نوع اعتصاب هایی که تو میگی گاهی افراد رده بالاتر هم باید این کار رو بکنن

۰۱ آبان ۸۷ ، ۲۲:۵۳

من

ولی من فکر میکنم که شما اصلا آدم صادقی نیستید
زیاد هم به محتوا فکر نمیکنین، نکنه منظورتون جلب توجه.
به هر حال با خودتون صادق باشید و کمی فکر کنید، آقای فکری

انکار ما

انکار ما

نوشته های یک تهیه کننده تلویزیونی

اعتراض مسالمت آمیز!

نظرات (۱۷)

ارسال نظر