قربان صدقه...

قربان صدقه ی برف که می روم آب می شود

قربان صدقه ی آب که می روم به زمین فرو می رود و چشمه می شود

قربان صدقه ی چشمه که می روم بخار می شود

قربان صدقه ی آفتاب که می روم چهره در نقاب می کشد. باران می بارد و روز از نو و روزی از نو ...

...

انگار قربان صدقه های من است که ابر و باد و مه و خورشید و فلک را به کار می اندازد!