خیلی وقتها ما با یک هدف متعالی و بالا می خوایم کاری رو انجام بدیم که فکر میکنیم درسته، اما نه زمان رو درست تشخیص میدیم، نه مکان، نه مخاطب و نه فرم و قالب رو.
چند ین روز پیش مطلبی رو منتشر کردم با عنوان "وقت گذرانی رسانه ای" که از ضعف محتوا گفتم. ولی این بار میخوام از ضعف قالب و کج سلیقگیهامون بگم که مخاطب و مردم رو از محتوا هم بیزار و دل زده میکنیم.
حتما این روزها صدا و سیما رو دیدید و شنیدید که پره از برنامههایی که اگر با قالب زیبا ارائه میشدن حتما جذاب بودن. ولی متاسفانه اینقدر حجم برنامههای مربوط به سیامین سالگرد انقلاب زیاد شده که حتی خود ما هم خسته میشیم.
کاش بجای ارائهی بیلان کار و گزارش، فکری هم به حال مخاطب میکردیم که مبادا نسبت به ارزشها بیتفاوت بشه.