و گاهی جواب می دم که باید از روزهای گذشته عبرت گرفت و بر روزهای در راه امیدوار بود.
روزهای دیگری در راه است.چشم به راه بهاریم و امیدوار...
و گاهی جواب می دم که باید از روزهای گذشته عبرت گرفت و بر روزهای در راه امیدوار بود.
روزهای دیگری در راه است.چشم به راه بهاریم و امیدوار...
به نظرم دیگه زمانی که باید حواست به مخاطب و حرفاش باشه گذشته. دیگه روزگاری که باید به مخاطب خط و جهت بدیم گذشته؛ واین مخاطب ارزشمند ماست که برای ما راه رو روشن می کنه.
تجربه هفته گذشته برنامه "منطقه اختصاصی" تجربه جالبی بود. موضوعمون بلا و مصیببتهای دنیای ما بود. یکی از تلفنهای شنوندهها می گفت: این دنیا همهاش بلا و مصیبته. از صبح تا شب سختی و عذاب داریم و...
به این فکر میکردم که این رو پخش کنم یا نه؟! برای احترام به نظر شنونده پخش کردیم و جالب این بود که تلفن بعدی میگفت ما هیچ بلا و مصیبتی نداریم و هرچه هست گردن خود ماست.
توی پیامکها یکی نوشته بود درد بی عشقی بزرگ ترین بلاست و دیگری نوشته بود عاشق شدن بدترین بلا و مصیبته.
خلاصه ما هم به مخاطبمون نیاز داریم و هم اعتماد...اگر بگذارند!
--------------------------------------------------
رضا ساکی توصیه کرد قالب وبلاگ رو عوض کنم.چون دیده نمی شه.
کلا من آدم انتقادپذیری ام!
بقیه ی حروف هم فقط بر زبانم جاری شد!