بدون مقدمه بگم که داشتم فکر می کردم برای حرف زدن حتما باید دنبال یه قالب خوب گشت. چون بدون یه قالب خوب، محتوا و حرفهای محتوایی سخت فهمیده میشن. ولی بالاخره کسایی هستن که حرفای سخت و محتوای بالاتر از سطح فهم عوام رو می فهمن.
باز هم داشتم فکر می کردم که چرا گاهی قالب خودش رو بر محتوا غالب می کنه؟ همونطور که تلویزیون و رادیو که هرکدوم یه ابزار و قالب برای انتقال پیام هستن از محتوا مهمتر شدن و اینکه 24 ساعته برنامه داشتن ما مهمتر شده از اینکه چه برنامه هایی داشته باشیم!
به این یکی هم فکر می کردم که بالاخره مخاطب باید یه چیزی دستش بیاد و به اطلاعاتش اضافه بشه نه اینکه فقط تصویرهایی ببینه عاری از محتوا و یا صداهایی بشنوه بدون اینکه حرف جدیدی باشه. خلاصه مردم انتظار دارن که تعارف کم کنیم و بر مبلغ افزاییم.
خلاصه اینکه ما امروز در بند امپراتوری فرم و قالب به سر می بریم چون فهم درستی از مخاطب نداریم و به این تفکر که رسانه فقط ابزار سرگرمی و وقت گذرونیه شدیدا پایبندیم!!!
ولی من متاسفانه بیشتر به محتوا فکر می کنم!
راستی برنامه مثلث شنبه ها رو بشنوید. این روزها به این تک برنامه دل خوش کردم.
--------------------------------------------------------
یه چیز دیگه اضافه کنم که من اصلا حساب رادیو و تلویزیون رو از هم جدا نمی کنم.و هرکدوم به شکلی مخاطب رو به بازی گرفته.
نکته دیگه هم اینکه برنامه مثلث که من سردبیرش هستم شنبه ها از ساعت ۳۰/۱۳ تا ۳۰/۱۴ پخش می شه.یک برنامه کارشناسی و کاملا جدی.
