۲۲
اسفند
دلم گرفته بود و گرفته است از مرارت های دنیا. از اینکه روزی احساس می کنی کسی خسته شده. از اینکه خستگی کسی را می بینی که هیچ کس خستگی اش را ندید. به قول معروف خستگی را خسته کرده بود.
سری زدم به وبلاگ خانم قیصرخواه مدیرگروه جوان و جامعه. دلم گرفت. نوشته بود: رادیو خسته نمی شود. حالا من می نویسم: یک رادیویی هم خسته نمی شود. پس همچون گذشته های همیشگی بیماری و خستگی را بیمار و خسته کن!
یکی از دوستان پرسیده بود که آیا خانم قیصرخواه بیمار هستند؟ بله و محتاج دعای شمایی که رادیو را می شناسید و شاید رادیویی ها را نه!
