Title-less
ساعت ۱۰ صبح.یکی از روزنامه های دولتی. برق قطع شده. اعصابت از گرما و قطعی اینترنت خرد شده. با یکی از سرویسها هم سر اینکه خبرها رو کی کار کنه مشکل پیدا کردی. سردبیر پشت خطه،می گه چرا خبرها اینجوری ان؟چرا این خبر رو کار کردی؟ چرا گزارش خبری از فلان موضوع کار نکردی...برق هنوز قطعه!
زمان-مکان ۲
ساعت ۵/۲ بعد از ظهر. رادیو جوان. برق قطعه. یعنی امیدت برای آیتم سازی خیلی کمرنگه. مدیر باهات کار داره. می گه: این چیزا رو کار نکنید.چرا اون موضوع رو کار می کنید؟چرا القا می کنید که برنامه خوب نیست؟ می گم: پس چی کار کنم، ولی معلوم نیست. نویسنده ها هم تکلیفشون معلوم نیست...برق تا ساعت ۴ قطعه!
زمان-مکان ۳
ساعت ۶ عصر.پخش رادیو جوان.برق وصله! نمی دونی چه کار باید بکنی؟! تهیه کننده می گه باید سنگین تر کار بکنبم و موسیقی سنتی کار کنیم.بنده خدا تقصیری نداره. اما نیم ساعت اول که تموم میشه می گم:بخش عصرگاهی رادیو پیام! پیامکهای محبت آمیز هم می رسه!... برق هنوز وصله!
زمان-مکان ۴
ساعت ۱۰ شب. منزل. اینجا هم هر شب برق قطع می شه. به اینترنت هم نمی شه سر بزنی. اینجا هم پیامکهای محبت آمیز(!) می رسه.ناراحتم... برق همچنان قطعه!
زمان-مکان ۵
ساعت ۱۵ دقیقه بامداد.برق وصل شده. نظرات خوانندگان وبلاگ رو می خونم... وحالا برق من قطع می شه!
هر کسی نظری داره که می تونیم استفاده کنیم دریغ نکنه.ولی حتما شرایط فعلی ما رو درک کنید!
- ۸۷/۰۵/۰۳