ما و "اینها و آنها"

این روزها به این فکر می‌کنم که چرا برای اثبات خود همیشه به نفی دیگری می‌پردازیم؟ برای نفی یکی به اثبات آن یکی می‌پردازیم و مردم را به این دلیل که چون "من" فکر نمی‌کنند ناجور می‌خوانیم.

بذارید راحت‌تر بگم. اگه یه خورده توی خبرها بگردید می‌بینید که ما برای اینکه بگیم ما و جناح ما خوب هستیم می‌گیم: آنها خوب نیستن. مثلا حسن آقا خوب است چون علی آقا خوب نیست. فردا می‌بینیم آقا تقی بد است و برای اینکه او را خراب کنیم می‌گیم علی آقا هم خوب است چون آقا تقی خوب نیست. و در نهایت برای اینکه بگیم اونطرفی‌ها خوب نیستن می‌گیم آقا تقی هم خوب است چون اونطرفی‌ها خوب نیستن. و سرجمع فقط سلیقه‌ی ماست که همه چیز رو تعیین می‌کنه.

 استادی داشتیم که می‌گفت: امر به معروف و نهی از منکر ما به این دلیل نیست که این خوبه و اون بد. فقط بخاطر اینه که این شبیه ماست و منطبق با سلیقه‌ی ما و اون یکی نه!