خستگی به تنمان می ماند...

خستگی به تنمان می ماند اگر بدانیم که هر چه کرده ایم به عبث بوده و کاری کرده ایم که نه تنها به جایی نرسیده ایم بلکه از جایمان هم جا مانده ایم.

خستگی به تنمان می ماند اگر بدانیم که عشقی نمانده هیچ. نفرتی به جا مانده که تا ابد باید پاکش کرد.

خستگی به تنمان می ماند اگر بدانیم پس از یک ماه بخشیده نشده ایم.

خستگی به تنمان می ماند اگر بدانیم رازهایی که با کسانی داشته ایم اکنون به اخبار میان محافل تبدیل گشته اند.

خستگی به تنمان می ماند اگر بدانیم به جایی نرسیده ایم.

و خستگی به تنمان می ماند وقتی می اندیشیم که "چه فکر می کردیم و چه شد؟!"